Antecedentes:
A Directiva 90/134/CEE, do 13 de xuño de 1990, relativa ás viaxes combinadas, ás vacacións combinadas e aos circuítos de vacacións, establecía no seu artigo 7 a obriga para o organizador e/ou retallista que foran parte no contrato, de facilitar probas suficientes de que, en caso de insolvencia ou quebra, o reembolso dos fondos depositados quedaría garantido, xunto coa repatriación das persoas consumidoras.
O artigo 163 do Real Decreto Lexislativo 1/2007, do 16 de novembro, polo que se aproba o texto refundido da Lei xeral para a defensa dos consumidores e usuarios e outras leis complementarias foi modificado pola Lei 15/2015, do 2 de xullo, de xurisdición voluntaria, co obxecto realizar unha axeitada transposición do artigo 7 da citada Directiva 90/134/CEE, do 13 de xuño de 1990, de acordo cos pronunciamentos da Comisión Europea que consideraron que a redacción orixinal do precepto era incompatible co devandito artigo 7.
Unha vez modificado o Texto refundido da Lei xeral para a defensa dos consumidores e usuarios e outras leis complementarias, procede modificar o Decreto 42/2001, do 1 de febreiro, de refundición en materia de axencias de viaxes, guías de turismo e turismo activo, co obxecto de adecualo aos pronunciamentos da Unión Europea sinalados, e concretar os termos do citado artigo 163 do Real Decreto Lexislativo 1/2007, do 16 de novembro.
Problemas que se pretenden solucionar:
Modificación do artigo 16 do Decreto 42/2001, do 1 de febreiro, que regula as garantías, co obxecto de que se adecúe aos pronunciamentos da Unión Europea sobre a transposición da citada Directiva 90/134/CEE, e a nova redacción do artigo 163 do Real Decreto Lexislativo 1/2007, do 16 de novembro, polo que se aproba o texto refundido da Lei xeral para a defensa dos/as consumidores/as e usuarios/as.